1. |
Entre Mi Piel Y La Ropa
04:40
|
|||
Mi vida transcurre en la misma dirección:
Sin prisa, sin pausa, sin cortes de respiración.
Ruidos, al otro lado del colchón;
Tan solo es el silencio pidiendo perdón.
Sabes, casi tan bien como yo,
Que no formamos parte de la misma ecuación.
Llueve en este oscuro rincón
Donde solo mi reflejo me da conversación.
Que se me ha colado el frío entre mi piel y la ropa,
Que ya no puedo más contigo ni con mi estúpida boca.
Me quité el reloj para ver si se paraban las horas.
Déjame irme con la luna a ver si estamos a solas, si estamos a solas.
Sin querer, te has vuelto prisionera
Por culpa de las palabras de esta embustera.
Sal, echa un vistazo ahí fuera,
Que hay mucho mundo lejos de mi pecera.
Que se me ha colado el frío entre mi piel y la ropa,
Que ya no puedo más contigo ni con mi estúpida boca.
Me quité el reloj para ver si se paraban las horas.
Déjame irme con la luna a ver si estamos a solas, si estamos a solas.
Pienso y no me acuerdo cuántas veces mi recuerdo se ha perdido y congelado en el más frío invierno.
Y ahora, más muerto que vivo, más loco que cuerdo, va bajando los peldaños al ardiente infierno.
Que esto ya estaba hablado así que sal de mi cabeza, porque nadie te ha invitado.
¿Cómo es que habitando el mismo cuerpo resultamos tan extraños y ni siquiera nos hemos tocado?
Que a estas alturas ya no sé ni lo que dice mi boca,
No sé ni dónde estoy ni qué hice con mi ropa.
Ya no viene la luna en mi busca, dice que no son horas.
Hay que tener valor para dejarme conmigo a solas,
Hay que tener valor para dejarme conmigo a solas.
|
||||
2. |
No Te Muevas
04:05
|
|||
Me prometí ser más paciente, ponme lo de siempre: el vaso al ras por la mitad.
Ya decidiré si floto o me hundo en lo más profundo de esta extraña incomodidad.
Y si me encierran, por lo menos déjame gritar
Y si te encierran, eres bienvenido a esta cámara de gas
Callas, y si vas a hablar, espera. Observa. Atenta. Ojos bien abiertos, lengua lenta, cuenta hasta cincuenta. Hay orejas que sostienen esa puerta.
Piensa bien lo que vas a decir, se avecina tormenta y no hay prisa para salir. Pero ya estás fuera, no hay quien te contenga. Lo de la paciencia no te lo vuelvo a repetir.
Y no te muevas, tu presencia rompe la quietud.
Y no te muevas, enredarlo todo siempre fue tu mayor virtud.
Y no no no…y no no no…y no no no, no no no, no no no
…
Me prometí ser más paciente
Me prometí ser más paciente
|
||||
3. |
Gauak
03:11
|
|||
Larunbat gauero irten, ta ezin aurkitu inor.
Penak alkoholean bustiz bizitza badoa kalean behera.
Garito batetik bestera, hemen sartu, handik atera…
Zeharo galduta norabidea.
Kubata esku batetik, zigarroa bestetik;
Ta zure izena buruan, beste edozerren gainetik.
Esan zer egin didazun, nola engainatu nauzun.
Pakean utz nazazu.
Gauero bezala aurkitzen zaitut taberna zikin hontako komune barrun,
Eta ahots goxoz esaten didazu: “zatoz, nere arima usaindu”.
Begiak itxi, zu arnastu, gaua hasi da, aurpegi hori poztu.
Goizean, esnatzean, burua kolpeka darabilt.
¿Non nago? ¿Zein egun da? Nor naizen ere ez dakit.
Hurrengo larunbatean larunbat honen berdin,
Eta igandean, berriro, gorrotatuko zaitut, speed.
Eta igandean, berriro, gorrotatuko zaitut.
|
||||
4. |
Octubre
03:34
|
|||
En mi boca el amargo sabor de la última copa.
En mi cama solo el frío yo y la almohada
Rozándome la cara.
El cuerpo entumecido; la mente despejada.
Mis ganas de volar en el cofre del olvido.
Días grises.
Días nublados.
Frases cortas.
Pensamientos usados, usados.
En mis pestañas han tejido telas miles de arañas.
En mi oído sonidos desconocidos a los que no encuentro sentido.
Octubre desganado, me canso sin haberme levantado.
Mi mente loca se lanza contra el viento, pero a mi cuerpo le falta aliento.
Por los barrotes de mi habitación se escapa la imaginación
Me ha dejado abandonada, tirada, este maldito corazón:
Se ha ido a ponerle el ritmo a otra canción.
Días grises.
Días nublados.
Frases cortas.
Pensamientos usados.
Días grises.
Días nublados.
Frases cortas.
Pensamientos usados, usados.
¡Octubre desganado!
|
||||
5. |
Ixilik
05:29
|
|||
Soberan daude hitzak esateko asko duzunean.
Nahiko dira orain arte esandako hitz guztiak, baina orain nun dago euren zentzua?
Hitzik ozenenak esaten ez direnak dira
Hitzik ozenenak esaten ez direnak dira
Hitzik ozenenak esaten ez direnak dira
Aspaldi galdu ditut barneko hitzak, ateko giltzak.
Kanpoan ez dago ezer, balio dun ezer, baina oihartzunek oihukatzen dute ikusten ez dudan ezkutalekutik.
Ixilik… ez det entzuten
Hitzik ozenenak esaten ez direnak dira
Hitzik ozenenak esaten ez direnak dira
Ene barneak esan zidan arnas har nezala, bidea luzea dala ta asko geratzen dela oraindik ibili gabe.
Zoaz zeure pausoen jabe, zoaz, erdi emakume
|
||||
6. |
Antítesis
03:04
|
|||
Eres como viajar a ciudades en las que nunca he estado antes,
Como pasear por las calles sin paseantes,
Como intentar que entone el más torpe de los cantantes,
Sentirse como David perdiendo ante todos los gigantes.
Eres la imponente voz que me grita cuando no tengo la culpa,
La que desnuda mis frases de disculpa,
La que primero asiente y después pregunta,
La que nunca sabe a dónde va ni de dónde viene.
Y me da igual que seas peor que un perro verde,
Me da igual que te pierdas entre tanta gente.
Ven si no te importa compartir
Porque a cada una de tus rarezas le corresponden mil de mí.
Eres como el sol que nunca arde,
El tren que siempre llega tarde,
Las pisadas seguras del caminante más cobarde,
Como un abril de sequía, o la luna en medio día;
Mi más dulce sueño, la más profunda de mis agonías.
Y me da igual que seas peor que un perro verde,
Me da igual que te pierdas entre tanta gente,
Ven si no te importa compartir,
Porque a cada una de tus rarezas le corresponden mil de mí.
A cada una de tus rarezas le corresponden mil de mí,
A cada una de tus rarezas.
A cada una de tus rarezas le corresponden mil de mí,
A cada una de tus rarezas.
|
||||
7. |
Alter Ero
05:21
|
|||
Hotza, zure ezpainen arrotza.
Zorrotza, begirada, motza.
Ni, oroitzapenen egarri, zure azken hitzetatik zinztilik,
Orainari gogor eutsiz.
Aspaldi hontan ez zaitut ikusi, ta non zaude? badakit, nire kontuetatik urruti
Noizean behin zauden zulotik irten ta, behin batez, aurpegia eman:
Ispiluak jada ez zaitu ezagutzen
Nere buruan preso
Ene alter egoa,
Ene alter eroa
Nor zaren galdetzen dezun bitarten, ni hemen, erantzunaren zain. Ez gara galdera horri erantzuteko gai.
Itotzen edalontzi baten, errealitatea distortsionatuta. Ikasten airerik gabe arnas hartzen.
Nere buruan preso
Ene alter egoa,
Ene alter eroa
Txanponak bi alde ditu
Eta ertzean bizi naiz
Kaletik ikusten banauzu eman goraintziak ene bikoitzari
Ene alter eroari
Erortzen zaudela jakinda,
Egan zaudela sinistu.
Erortzen zaudela jakinda, zeure burua engainatu.
Txanponak bi alde ditu
eta ertzean bizi naiz.
Kaletik ikusten banauzu eman goraintziak ene bikoitzari
Bikoitzari bikoitzari bikoitzari
Bikoitzari bikoitzari bikoitzari
Ene bikoitzari bikoitzari bikoitzari
Ene bikoitzari
|
Streaming and Download help
If you like Alter Ego, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp